Złoto Bałtyku - niezwykłe skarby i ciekawostki w gdańskiej instytucji.
Wspaniała kolekcja w nietuzinkowym miejscu.
Wizyta w Muzeum Bursztynu w Gdańsku to naprawdę ciekawie spędzony czas!
"Muzeum Bursztynu w Gdańsku – muzeum rzemiosła w Gdańsku, założone w 2000 roku, oddział Muzeum Gdańska; dokumentuje historię bursztynu i dzieje bursztyniarstwa w Polsce. Muzeum zostało otwarte 28 czerwca 2006 w Wieży Więziennej w Gdańsku. 24 lipca 2021 otrzymało nową siedzibę w Wielkim Młynie. Ekspozycja została tak pomyślana, aby na poszczególnych piętrach pokazać bursztyn w różnych aspektach. Sale wystawowe podzielono na dwie części: przyrodniczą (I piętro), poświęconą m.in. historii kruszcu, jego wydobyciu, produkcji i właściwościom, a także inkluzjom; i artystyczną (II piętro), w której prezentuje się wykorzystanie bursztynu w różnych epokach historycznych, w tym jego współczesne zastosowanie w sztuce. Niektóre ciekawe muzealia w zbiorach: Inkluzja zwierzęca tzw. "Jaszczurki Gierłowskiej", Największa bryła bursztynu w kolekcji (68 kg, z Sumatry), bursztynowe szachy z ok. 1690 (o wartości kilku milionów złotych), bursztynowa waza dla Stalina, Kabinet w typie gdańskiej szafy barokowej z 1724 roku autorstwa gdańskiego rzemieślnika Johana Georga Zernebacha; kolia paciorków bursztynowych pochodząca z okresu wpływów rzymskich, współczesna kolekcja miniatur biżuterii muzycznej wykonana w srebrze i bursztynie, Bursztynowy Słowik, główna nagroda festiwalu muzycznego Sopot Festival w Sopocie" (za: Wikipedia)
"Bursztyniarstwo (albo bursztynnictwo) – dział rzemiosła obejmujący wyrabianie ozdób z bursztynu. Bursztyn obrabiano już w paleolicie. W starożytności oprócz licznych warsztatów lokalnych nad Bałtykiem zaczęła rozwijać się sieć szlaków bursztynowych, którymi surowy bursztyn przewożono na południe, m.in. do starożytnego Egiptu i Grecji. Powstałe w Prusach państwo krzyżackie od 1264 stopniowo ograniczało wolność zbioru bursztynu i jego obróbki. W 1394 r. Krzyżacy całkowicie zakazali zbioru i posiadania bursztynu przez ludność na własne potrzeby i zmonopolizowali jego pozyskiwanie, tworząc sieć skupu surowca. Jednym z większych ośrodków skupu został Gdańsk, po zajęciu go przez Zakon. Szczyt prosperity bursztynnictwa przypada na II poł. XVII w. i pierwszą ćwierć XVIII w. Wówczas oprócz drobnych wyrobów bursztynowych, na szeroką skalę zaczęto wytwarzać drogie i skomplikowane reprezentacyjne dzieła sztuki bursztynowej, jak szkatułki, kabinety, plakietki, medaliony, figury. Niektóre obiekty cechowały się znacznymi rozmiarami, jak np. bursztynowy tron dla cesarza Leopolda I Habsburga i największy wyrób bursztynowy w historii bursztynnictwa – Bursztynowa Komnata" (za: Wikipedia)
"Bursztyn, jantar, amber (łac. sucinum, czasem także elektrum z gr. ἤλεκτρον – elektron) – kopalna żywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z rzędu bobowców czy rodziny dwuskrzydłowatych. Znanych jest około 60 odmian (gatunków). Polska nazwa bursztyn pochodzi od niemieckiego Bernstein (kamień, który się pali). Najczęściej spotykany jest bursztyn żółty, rzadsze są odmiany bezbarwne, czerwone, zielonkawe. Bryłki bursztynu zawierają niekiedy pochodzące z okresu kredy i kenozoiku szczątki zwierząt lub roślin, tzw. inkluzje. Inkluzje stanowią cenny materiał badawczy dla biologów i paleontologów. Najbardziej znany bursztyn – sukcynit jest znajdowany w utworach trzeciorzędowych Polski, Litwy, Łotwy, Rosji, Danii, Niemiec" (za: Wikipedia)
strona muzeum:
mapa/lokalizacja:
polecam również inne posty oznaczone tagami:
ponadto:
Kabinety. Wystawa z okazji 300-lecia powstania kabinetu Johanna Georga Zernebacha
[Wystawa czasowa w Muzeum Bursztynu]
[28 czerwca - 29 września 2024]
***
galeria urlopowa - poza Dolnym Śląskiem i Sudetami
******
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic (... a także innych miejsc, które odwiedziłem, oraz spraw, które mnie zainteresowały)
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej w podpisach - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
publikowane zdjęcia mojego autorstwa nie powstają w wyniku użycia narzędzi AI (sztucznej inteligencji), ujęć z dronów, obróbki graficznej polegającej na montażu, dodawaniu i wymazywaniu elementów. Fotografie mają charakter dokumentacji odwiedzonych miejsc i obiektów, w takiej formie, w jakiej je oglądałem.
licencja praw autorskich materiałów własnych na blogu zezwalająca na użycie na określonych warunkach
CC BY-NC-ND
autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz