Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Nysie (GALERIA)

Perła śląskiego baroku! 

Przepiękny obiekt sakralny w Nysie. 

"Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Nysie – rzymskokatolicka świątynia, uznawana za najpiękniejszy przykład nyskiego baroku. Powstanie kościoła ściśle wiąże się z bożogrobcami, którzy zostali sprowadzeni do Nysy z Miechowa pod Krakowem już na przełomie XII i XIII wieku. W roku 1346 zakonnicy ci zbudowali na Starym Mieście, przy kościele Maria in Rosis (Matki Boskiej Różańcowej) zespół klasztorno-szpitalny. Po pożarze tej siedziby w wyniku walk z husytami zostali przeniesieni do klasztoru przy Rynku Solnym.  w latach 1708-1713 powstał nowy budynek klasztorny. Później niedaleko pozostałości po starym kościele bożogrobcy wybudowali w latach 1720-1727 obecną świątynię. Autorem projektu i pierwszym budowniczym był pochodzący z Węgier Michał Klein, a od 1725 prace kontynuował Feliks Antoni Hammerschmidt. Kościół i klasztor przylegały wprost do miejskich murów obronnych, zamykających wylot ulicy Brackiej. Świątynia, dzięki swym dwóm wysokim wieżom, jest widocznym punktem w panoramie miasta. Po sekularyzacji z 1810 roku kościół na krótki czas stał się fabryką mydła. W XIX wieku w klasztorze znajdował się szpital, w latach 1949–1997 był on siedzibą Wyższego Seminarium Duchownego [...]" 

"[...] Kościół charakteryzuje się układem emporowo-halowym z dwoma rzędami kaplic i empor po bokach. Wnętrze nakryte jest sklepieniami żaglastymi na gurtach. Pary pilastrów kompozytowych opięte na filarach podtrzymują wydatne belkowanie. Bardzo bogaty i jednolity, późnobarokowy wystrój kościoła z elementami rokokowymi i klasycystycznymi przetrwał burzliwe dzieje miasta i to dzięki niemu świątynia jest określana mianem perły Śląskiego Rzymu. W stanie niemal nienaruszonym zachowało się prawie całe osiemnastowieczne wyposażenie – ołtarze, ambona, paramenty, cykle obrazów, zespoły malowideł ściennych, rzeźby, figury świętych oraz oprawa chóru z dominującym prospektem organowym. Sklepienia zdobią wykonane na zlecenie prepozyta Eliasza Close, uznawane za arcydzieło późnego baroku polichromie iluzjonistyczne. Zostały one namalowane w 1730 r. przez braci Tomasza Krzysztofa i Feliksa Antoniego Schefflerów, którzy przybyli do Nysy z Monachium. Późnobarokowy ołtarz główny świątyni pochodzi z 1730 roku. Jest wykuty z różnokolorowych odmian marmuru i rzeźbiony z drewna lipowego, które później poddano złoceniu. Dopełnieniem całości jest fresk na sklepieniu prezbiterium z podwójnym krzyżem bożogrobców, adorowany przez dziewięć chórów anielskich i trzy postaci stanowiące alegorie cnót kardynalnych – Wiarę, Nadzieję i Miłość [...]" 

"[...] Polichromia w centralnym miejscu sklepienia nawy głównej przedstawia Trójcę Świętą adorowaną przez personifikacje czterech znanych wówczas kontynentów. Na tle białego trójkąta widnieje postać Boga Ojca jako stworzyciela świata z kulą ziemską, triumfujący Chrystus Zmartwychwstały z rozwianą chorągwią rezurekcyjną oraz Duch Święty jako gołębica. Poniżej Maryja z apostołami i aniołami trzymają w dłoniach gałązki oliwne, symbolizujące męczeństwo i cnotę. Po bokach sklepienia, przy balustradzie będącej iluzyjnym przedłużeniem rzeczywistej architektury widać cztery grupy postaci symbolizujące Europę, Afrykę, Amerykę i Azję. Przedstawiona została w ten sposób idea rozpowszechnienia się po całym świecie nauki o zbawieniu przez Krzyż Święty. Najbardziej ozdobiona została rokokowa Kaplica Bożego Grobu, znajdująca się w tylnej części kościoła, pod południową wieżą. Znajduje się w niej rokokowy ołtarz z oszkloną figurą Chrystusa oraz charakterystyczną dla tego zakonu dokładną kopia Grobu Bożego. Ambonę pochodzącą z 1730 roku ozdabia płaskorzeźba przedstawiająca powrót Syna Marnotrawnego oraz figura Dobrego Pasterza, czyli typowe dla kontrreformacji treści ideowe z motywem nawrócenia, a jednocześnie nawiązanie do duchowej przemiany św. Pawła w drodze do Damaszku. Czytelna aluzja dotyczy powrotu luteran do Kościoła katolickiego [...]" 

"[...] Jednym z najcenniejszych obiektów w kościele jest ufundowany przez prepozyta A. O. Neyhausa rokokowy prospekt organowy. Zbudował go w latach 1765-1766 Wilhelm Scheffler. Składa się on z dwudzielnych organów różnej wielkości włączonych w balustradę chóru. Na sklepieniu chóru muzycznego przedstawiony został koncert anielski oraz wątek eschatologiczny w postaci sceny Sądu Ostatecznego" (za: Wikipedia) 

mapa/lokalizacja:

https://maps.app.goo.gl/5qGZTGYhDYD6tUFG8

więcej:

https://piotripawel.nysa.pl/

https://zabytek.pl/pl/obiekty/nysa-kosciol-pw-ss-apostolow-piotra-i-pawla

polecam również:

#NYSA 

******

niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic 

Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa. 

CC BY-NC-ND

Autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku