Wrocławska slawistyka w XIX wieku znana była dzięki takim wykładowcom, jak prof. Cybulski czy Nehring. Uczeń tego ostatniego znawcy literatury polskiej obronił na Dolnym Śląsku doktorat o Kochanowskim, a następnie był tłumaczem dzieł naszego noblisty – Henryka Sienkiewicza. O Raphaelu Löwenfeldzie i jego związkach z literaturą polską pisały polskojęzyczne czasopisma na przełomie XIX i XX wieku. Jego nazwisko pojawia się w biografiach i opracowaniach dzieł autorów „Trenów” i „Pana Wołodyjowskiego”. Co ciekawe o pisarstwie Sienkiewicza doktor z Wrocławia dyskutował z Tołstojem, kultowym pisarzem, 19 razy nominowanym do literackiego Nobla. Wkład absolwenta dolnośląskiej uczelni w promowanie polskiej literatury wydaje się dziś zapomnianym, a ciekawym zagadnieniem!
Do Wrocławia przybył z Poznania, później związał się z Berlinem. Zmarł kilka tygodni po swoim ulubionym autorze.
Profesor Raphael Löwenfeld urodził się 11 lutego 1854 roku w Poznaniu. Pochodził z asymilowanej rodziny żydowskiej. Był slawistą. Kształcił się m.in. we Wrocławiu, gdzie obronił pracę doktorską. Napisał dysertację na temat twórczości Jana Kochanowskiego. Praca „Johann Kochanowski (Joannes Cochanovius) und seine lateinischen Dichtungen : ein Beitrag zur Literaturgeschichte der Slawen” została zaprezentowana 30 listopada 1877 roku w Auli Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego. Swoją pracę doktorską Löwenfeld dedykował wyjątkowemu naukowcowi. Był nim prof. Władysław Nehring, który zmarł 20 stycznia 1909 we Wrocławiu, a od 1867 roku był profesorem Katedry Języków i Literatur Słowiańskich na Uniwersytecie Wrocławskim. Dziś upamiętnia go m.in. Sala im. W. Nehringa - czytelnia biblioteki Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, nazywana potocznie „Nehringiem”, gdzie cyklicznie odbywają się „Spotkania w Nehringu”.
Po studiach filologicznych i doktoracie Löwenfeld był kilka lat wykładowcą języka i literatury słowiańskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. W stolicy Dolnego Śląska opublikował m.in. w 1884 roku pracę „Lukasz Gornicki: sein Leben und seine Werke : ein Beitrag zur Geschichte des Humanismus in Polen”. To dzieło na temat Łukasza Górnickiego, polskiego humanisty, sekretarza królewskiego Zygmunta Augusta, autora słynnego „Dworzanina Polskiego” z 1565. Traktat ukazał się również w języku polskim.
W czasie wyjazdu do Rosji spotkał się z Lwem Tołstojem, jako korespondent niemieckiej gazety. Po powrocie do ówczesnych Niemiec zrezygnował z kariery naukowej i zajął się teatrem oraz tłumaczeniem dzieł autorów słowiańskich, w tym Tołstoja i Henryka Sienkiewicza. Był jednym z pierwszych niemieckich tłumaczy, którzy popularyzowali twórczość wówczas największych pisarzy słowiańskich.
W wydanej biografii Tołstoja i opisie spotkania z autorem „Wojny i pokoju” ("Gespräche über und mit Tolstoi") opisał m.in. kilka uwag na temat lektury dzieł Sienkiewicza w domu rodzinnym Tołstoja. Ten cytat wyłapały polskie czasopisma i ukazał się on m.in. na łamach „Kraju” z 1892 roku.
Löwenfeld przełożył na niemiecki m.in. część „Trylogii” i „Bez Dogmatu” Sienkiewicza. Jego tłumaczenie „Pana Wołodyjowskiego” wydane w 1902 roku w Lipsku, doczekało się wznowienia w XXI wieku.
Pan Wolodyjowski, der kleine Ritter: Historischer Roman, Übersetzt von Raphael Löwenfeld (Google Books)
Löwenfeld zmarł 28 grudnia 1910 roku w Charlottenburg w Berlinie. Kilka tygodni wcześniej zmarł Tołstoj, a ponad rok wcześniej Nehring. Sienkiewicz otrzymał nagrodę Nobla w 1905 roku.
Warto jako jeszcze jedną ciekawostkę dodać, że niedaleko Legnicy leżą Warmątowice Sienkiewiczowskie. To wieś w której znajduje się interesujący pałac. Na mocy testamentu Alfreda von Olszewskiego, zmarłego w 1909, miał był przekazany na specyficznych warunkach... Henrykowi Sienkiewiczowi, który jednak spadku nigdy nie przyjął.
Polecam również posty na blogu oznaczone tagami:
#literatura, #ciekawostka, #historia
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic
****
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
CC BY-NC-ND
Autorem bloga jest dziennikarz, przewodnik, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku.
****
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz