pelikan z łacińską inskrypcją "pro lege et pro grege" w Kościele Pokoju w Świdnicy
Wow! to mój zestaw ciekawostek, w których pokrótce opisuję niezwykłe zabytki czy widoki, jakie udało mi się uchwycić podczas moich wypraw. To rzeczy małe i duże. Często o niecodziennym kontekście lub niezwykłej historii. Zapraszam.
Lista odcinków serii TUTAJ.
Dlaczego w wielu kościołach czy kaplicach widzimy wizerunek ukazujący ptaka, który karmi swoją krwią młode?! To dość drastyczny i zaskakujący symbol. Tym pierzastym stworzeniem jest pelikan. Pelikany to ptaki wodne spotykane najczęściej w Afryce czy na Bliskim Wschodzie. Zakorzeniony w starożytności mit dotyczący tych zwierząt wpłynął na chrześcijaństwo. Wierzono, że samica była zdolna nakarmić młode w potrzebie nawet swoim własnym ciałem.
herb wsi Drávatamási na węgiersko-chorwackiej granicy, wolne media, wikimedia.org
Poświęcała się, uderzając dziobem w tułów. Krew z rany spływała prosto w wygłodniałe dzioby jej dzieci. Stało się to metaforą kościoła i Zbawiciela. Legenda ta została opisana w anonimowym dziele o nazwie „Physiologus” z czasów wczesnego chrześcijaństwa. Jest to rodzaj religijnego bestiariusza. W średniowieczu utwór ten był spopularyzowany wieloma wydaniami. Kodeksy takie były ilustrowane.
"Emblemata: Handbuch zur Sinnbildkunst des XVI. und XVII. Jahrhunderts" - wizerunki pelikana w sztuce (Google Books)
Wizerunek ptaka karmiącego swoje młode własną krwią i ciałem przeniknął do kultury. Stał się popularny nie tylko w sztukach plastycznych, ale i w literaturze, a nawet heraldyce. Motyw ten pojawia się np. w hymnie „Adoro te devote”, który przypisywany jest Tomaszowi z Akwinu (XIII wiek).
Pie Pelicane, Jesu Domine,
Me immundum munda tuo Sanguine
Wątek został też użyty przez autora „Boskiej Komedii”. Pojawia się w pieśni XXV „Raju” (cz. VIII „Niebo gwiazd stałych”). Dante Alighieri napisał swój poemat na początku XIV wieku.
Questi è colui che giacque sopra ’l petto
del nostro pellicano, e questi fue
di su la croce al grande officio eletto
Także geniusz późniejszej epoki, Szekspir, odniósł się do symboliki pelikana. W akcie IV, scenie 5. „Hamleta” z ust Laertesa, brata Ofelii, padają słowa:
To his good friends thus wide I’ll ope my arms
And, like the kind life-rendering pelican,
Repast them with my blood.
Także w literaturze polskiej możemy znaleźć odniesienia do omawianej symboliki. W IV akcie romansu dramatycznego „Sen srebrny Salomei” Słowackiego z 1844 roku znajdujemy taką frazę:
Na nim pelikana gniazdo
Karmiącego krwią swe dziatki;
A z Chrystusa krew wytryska
Coraz jaśniejsza i bledsza.
Aniołkowi śród powietrza
Lejąca się w puchar złoty.
W sztukach plastycznych istnieje mnogość przedstawień tego symbolu. Jednym z ciekawszych, słynnych wizerunków pelikana jest dzieło niderlandzkiego mistrza, Hieronima Boscha. Na odwrocie jego obrazu (olej na desce) „Św. Jan Ewangelista na Patmos” znajduje się scena męki Chrystusa, z centralnie ulokowanym symbolem pelikana z młodymi.
obraz Hieronima Boscha, wolne media, wikimedia.org
Na Welthellsicht również można znaleźć śląskie przykłady dzieł, na których pojawia się niezwykły pelikan. To na przykład malunek z Kościoła Pokoju w Świdnicy, niezwykłej ewangelickiej świątyni, która znajduje się na liście dziedzictwa kultury ludzkości UNESCO, oraz płaskorzeźba na cokole barokowego posągu z grupy ukrzyżowania przy Kaplicy Loretańskiej w Nowej Rudzie na Ziemi Kłodzkiej.
pelikan z Nowej Rudy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz