W krainie bożonarodzeniowych szopek!
Jedna z najpiękniejszych i największych szopek ruchomych w Czechach oraz... dziesiątki mniejszych, rozmaitych szopek z całego świata!
"Třebechovický betlém (Szopka Třebechovicka znana również jako Proboštův betlém - Szopka Probošta)– ruchoma mechaniczna szopka wykonana z drewna. Została zbudowana przez Josefa Probošta (1849–1926), Josefa Kapuciána (1841–1908) i Josefa Frimla (1861–1946) w latach 1882-1926 roku. W roku 1999 szopka została uznana za narodowy zabytek kultury Republiki Czeskiej.
Josef Probošt rozpoczął tworzenie szopki w 1882 roku. Chciał stworzyć szopkę, która „byłaby największa i najpiękniejsza na świecie, tak aby sam cesarz z pewnością przyjechał ją zobaczyć z Wiednia”. Josef Probošt zaprosił do współpracy rzeźbiarza Josefa Kapuciána. Probošt zaoferował mu w nagrodę za współpracę przy szopce wyżywienie i zakwaterowanie. Inspiracją były m.in. ryciny ilustrowanej Biblii czeskiej autorstwa Karla Bellmanna z 1864 roku. Szopka została po raz pierwszy wystawiona za życia Probošta w 1906 roku. Otrzymała dyplom i złoty medal, ale nie otrzymała nagrody pieniężnej, której Probošt rozpaczliwie potrzebował. Rozważał umieszczenie swojego dzieła na ciężarówce z naczepą lub podwoziu i zabieranie go na pielgrzymki, jarmarki i wystawy.
Po śmierci Probošta w 1926 roku jego rodzina wrzuciła szopkę do starej szopy. Na początku lat 30. XX wieku córka Probošta Anna i jej mąż Josef Moravec postanowili sprzedać dzieło ojca. Według dwóch listów z 1928 roku przechowywanych w Muzeum Morawskim w Brnie, dział etnograficzny Muzeum w Brnie również chciał kupić szopkę za 60 000 koron [...]"
"[...] Czeski nauczyciel, František Skřivan (1893–1968), który dowiedział się o szopce od swoich uczniów, postanowił uratować szopkę Probošta. 13 lipca 1934 roku szopkę kupił Jaroslav Burdych (1892–1957), właściciel fabryki wyrobów skórzanych w Třebechovicach, za 15 225 koron, co w tamtym czasie stanowiło cenę małego domu rodzinnego. Sprzedażą pośredniczył František Skřivan. Scenę Bożego Narodzenia, którą złożono do pudełek, ponownie złożył Jan Sedláček. W czyszczeniu pomagali również uczniowie Skřivana. W 1935 roku zakupiono mały silnik elektryczny, który nadal napędza dzieło Probošta. W 1934 roku szopka brała udział w wystawach w Kostelcu nad Orlicą i Pardubicach. W następnym roku można ją było oglądać w sali wystawowej w Pradze. W 1936 roku była eksponowana w Brnie i Dvorze Králové nad Labem. W 1951 roku dzieło Probošta zostało oficjalnie przejęte przez Narodową Komisję Kultury i powierzone pieczy miejscowego komitetu narodowego. W 1965 roku František Skřivan zabiegał o wpisanie szopki Probošta na listę zabytków kultury. W Boże Narodzenie 1965 roku wyemitowano o niej film dokumentalny w telewizji. W 1967 roku reprezentowała sztukę ludową przełomu XIX i XX wieku na Wystawie Światowej w Montrealu. W 1968 roku przeszła ona gruntowną renowację. Przeprowadził ją akademicki rzeźbiarz František Bartoš z Hradca Králové. W 1972 roku szopkę przeniesiono do sali Izby Pamięci Miasta Třebechovice pod Orebem. Pełna renowacja szopki miała miejsce od 17 października 2014 r. do 30 kwietnia 2016 r. [...]"
"[...] Szopka w Třebechovicach jest zupełnie wyjątkowa zarówno pod względem artystycznym i etnograficznym, jak i technicznym. Wyróżnia się również wysoką jakością estetyki. Szopka składa się z ponad dwóch tysięcy części. W tym 351 figur, z czego ponad dwieście jest ruchomych. W dolnej części znajdziemy głównie figury świeckie, których pierwowzorami byli mieszkańcy Třebechovic. Na środku trzeciego piętra znajduje się żłób z nowonarodzonym Jezusem. Na piętrach od czwartego do siódmego rozgrywają się sceny biblijne. Cała szopka, z wyjątkiem kilku części, wykonana jest z drewna. Do wykonania figurek użyto drewna lipowego, mechanizm ruchomy wykonano z grabu i buka, a napędza go silnik elektryczny. Szopka ma następujące wymiary: długość 6,9 m, wysokość 2,2 m i głębokość 1,9 m. Waży ona trzy tony (bez podwozia 1,2 tony). Figury mają wysokość około 10–20 cm.
Szopka bożonarodzeniowa w Třebechovicach łączy w sobie szopkę bożonarodzeniową i pasyjną, a także historie biblijne i postacie z prawdziwego życia małego miasteczka z przełomu XIX i XX wieku" (za: Wikipedia)
Szopka bożonarodzeniowa w Třebechovicach łączy w sobie szopkę bożonarodzeniową i pasyjną, a także historie biblijne i postacie z prawdziwego życia małego miasteczka z przełomu XIX i XX wieku" (za: Wikipedia)
****
"Třebechovické muzeum betlémů - to muzeum specjalizujące się w szopkach bożonarodzeniowych w Třebechovicach pod Orebem . Najsłynniejszym eksponatem jest szopka Probošta. Muzeum zostało założone w 1925 roku. Od 5 września 2013 roku mieści się w nowym budynku. W 1934 roku muzeum próbowało kupić szopkę z Proboštova, ale bezskutecznie. Od połowy lat 80. XX wieku podejmowano wysiłki, aby stać się wyspecjalizowanym muzeum szopek. Uroczyste otwarcie nowego budynku muzeum odbyło się 5 września 2013 r. Obecnie w zbiorach znajduje się ponad 400 szopek lub ich części" (za: Wikipedia)
"Třebechovice pod Orebem ( niem. Hohenbruck) – miasto położone w powiecie hradeckim, trzynaście kilometrów na wschód od Hradca Králové, u podnóża wzgórza Oreb. Miasto, wraz z jego częściami, liczy około 5900 mieszkańców. Miasto położone jest na Wyżynie Orlickiej. Třebechovice pod Orebem słyną na całym świecie z Muzeum Szopek założonego przez Marię i Vladimíra Vaclíków. Unikatowa i najsłynniejsza jest szopka Probošta, która stała się magnesem dla czechosłowackiej wystawy na Wystawie Światowej w Montrealu w 1967 roku. Josef Probošt, Josef Kapucián i Josef Friml pracowali nad tą unikatową grupą rzeźbiarską przez 40 lat" (za: Wikipedia)
mapa/lokalizacja:
(w linii prostej muzeum znajduje się 30 km od przejścia granicznego w Kudowie-Zdroju)
strona oficjalna:
polecam również:
***
galeria urlopowa - poza Dolnym Śląskiem i Sudetami
******
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic (... a także innych miejsc, które odwiedziłem, oraz spraw, które mnie zainteresowały)
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej w podpisach - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
publikowane zdjęcia mojego autorstwa nie powstają w wyniku użycia narzędzi AI (sztucznej inteligencji), ujęć z dronów, obróbki graficznej polegającej na montażu, dodawaniu i wymazywaniu elementów. Fotografie mają charakter dokumentacji odwiedzonych miejsc i obiektów, w takiej formie, w jakiej je oglądałem.
licencja praw autorskich materiałów własnych na blogu zezwalająca na użycie na określonych warunkach
CC BY-NC-ND
autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz