Przestrzeń tętniąca sztuką.
Eksponowane są tam dzieła takich twórców, jak: Gierymski, Podkowiński, Mehoffer, Boznańska, Weiss, Wyspiański, Pankiewicz, Witkiewicz, Malczewski, Stryjeńska, Kantor, Nowosielski.
Nowoczesny gmach Galerii Malarstwa i Rzeźby mieści stałe wystawy Muzeum Narodowego w Poznaniu: Sztuka Polska XIX wiek, Sztuka Polska XX wiek i Sztuka Współczesna.
"Muzeum Narodowe w Poznaniu (MNP) – muzeum sztuki w Poznaniu, narodowa instytucja kultury, założone w 1919 jako Muzeum Wielkopolskie w Poznaniu, od 1950 nosi obecną nazwę. Muzeum jest wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów. W 1904 pruskie muzeum otrzymało na siedzibę budynek przy placu Wolności (wówczas Wilhelmsplatz), specjalnie zaprojektowany do celów wystawienniczych przez Karla Hinkeldeyna, który mieści obecnie Galerię Malarstwa i Rzeźby. W 1919 roku, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, Muzeum Cesarza Fryderyka III przemianowano na Muzeum Wielkopolskie. Kolejne lata to intensywny rozwój Muzeum. W 2001 otwarto nowe skrzydło Galerii Malarstwa i Rzeźby, którego budowę planowano już na przełomie lat 60. i 70. XX wieku" (za: Wikipedia)
"Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku znajduje się na trzeciej kondygnacji nowego gmachu Muzeum Narodowego w Poznaniu. Kształt zbioru w dużym stopniu określił dar Seweryna Mielżyńskiego. Działacz polityczny i kolekcjoner przekazał w 1870 r. blisko 300 obrazów z przełomu XVIII i XIX w. oraz ogromny zespół rycin i rysunków. Po II wojnie światowej dzieła te włączono do kolekcji Muzeum Narodowego. W obrębie ekspozycji prezentowane są obrazy i rzeźby powstałe w okresach klasycyzmu, romantyzmu, historyzmu, realizmu, impresjonizmu i Młodej Polski. Nurt historyzmu reprezentują przede wszystkim obrazy Jana Matejki. W drugiej połowie XIX w. jednym z głównych problemów, które zajmowały twórców różnorodnych odmian realizmu, stał się stosunek do natury. Temat ten podejmowali Józef Szermentowski, Aleksander Kotsis, Józef Brandt oraz Maksymilian Gierymski. Prezentację impresjonizmu tworzą tak wybitne przykłady nurtu, jak „Mokra Wieś” Władysława Podkowińskiego i „Targ na Kwiaty” Józefa Pankiewicza. Zasobność poznańskiego zbioru pozwoliła na zestawienie małych monografii najwybitniejszych twórców: Olgi Boznańskiej, Józefa Mehoffera, Władysława Ślewińskiego, Witolda Wojtkiewicza, Wojciecha Weissa i Stanisława Wyspiańskiego" (za: https://mnp.art.pl)
"Przestrzeń wystawienniczą pierwszego piętra zajmuje Galeria Sztuki Polskiej XX wieku. Została ona podzielona na dwie części: galerię sztuki dwudziestolecia międzywojennego i galerię kolorystów. W latach 60. XX wieku zbiory Muzeum Narodowego w Poznaniu wzbogaciły się o prace z nurtu awangardy, tj. dzieła Marii Nicz-Borowiakowej czy Marii Ewy Łukiewicz-Rogoyskiej. W następnych latach pozyskano obrazy artystów należących do kręgu École de Paris. Bogatą prezentację tego wielonarodowego i zróżnicowanego środowiska tworzą prace Gustawa Gwozdeckiego, Meli Muter, Eugeniusza Zaka i Romana Kramsztyka. W przestrzeni galerii eksponowane są także prace Stanisława Ignacego Witkiewicza, Rafała Malczewskiego czy Zofii Stryjeńskiej, którzy tworzyli w Zakopanem i wypracowali własny styl artystyczny. W bezpośrednim sąsiedztwie znalazły się dzieła ich ideowych antagonistów, afirmujących w swej twórczości tradycję malarskiego klasycyzmu: Ludomira Śleńdzińskiego czy Wacława Borowskiego" (za: https://mnp.art.pl)
"Usytuowana na drugim piętrze Galeria Sztuki Współczesnej swoją nazwę zawdzięcza prof. Piotrowi Piotrowskiemu, który w latach 1992–1997 kierował Działem Sztuki Współczesnej poznańskiego muzeum. Jednym z istotnych założeń jego koncepcji kuratorskiej było wpisywanie lokalnych tradycji artystycznych w szeroki kontekst polskiej sztuki powojennej. Tematyczny podział ekspozycji na sektory: Farba, Faktura, Fantastyka, Forma + Realizm, Realizm + Figura, Ciało, Media i Eksperyment inspirowany jest lokalną sceną artystyczną, dla której kluczowe znaczenie w okresie powojennym miała działalność Grupy 4F+R i twórczość jej lidera Alfreda Lenicy. W zbiorach Galerii Sztuki Współczesnej znajdują się duże zespoły dzieł klasyków polskiej awangardy: Tadeusza Kantora, Jerzego Nowosielskiego czy Stefana Gierowskiego, ale także twórców istotnych dla rozwoju lokalnej sceny artystycznej, takich jak Piotr Potworowski, Jan Berdyszak, Andrzej Bereziański czy Leszek Knaflewski." (za: https://mnp.art.pl)
mapa/lokalizacja:
polecam również:
**
poza Dolnym Śląskiem i Sudetami - wpis urlopowy
***
*****
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic (... a także innych miejsc, które odwiedziłem, oraz spraw, które mnie zainteresowały)
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej w podpisach - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
publikowane zdjęcia mojego autorstwa NIE POWSTAJĄ w wyniku użycia narzędzi AI (sztucznej inteligencji), ujęć z dronów, obróbki graficznej polegającej na montażu, dodawaniu i wymazywaniu elementów. Fotografie mają charakter dokumentacji odwiedzonych miejsc i obiektów, w takiej formie, w jakiej je oglądałem.
licencja praw autorskich materiałów własnych na blogu zezwalająca na użycie na określonych warunkach
CC BY-NC-ND
autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz