Wspaniała rezydencja z cennymi elementami wyposażenia!
Zamek słynie z zachowanych renesansowych malowideł... a także z tego, że ogród zamieszkują pawie!
W zamku można zobaczyć niezwykłe wnętrza, ekspozycje muzealne, lapidarium, zbrojownię.
"Zamek w Pardubicach (cz. Pardubický zámek, niem. Schloss Pardubitz). Za panowania rodu panów z Pernštejna zbudowano tu rezydencję, która stanowiła połączenie zamku z pałacem. W takim stanie zachowania i wielkości tego typu budowla nie ma sobie równych w Europie Środkowej.
Pierwsze wzmianki o obiekcie pochodzą z 1318. Zamek stoi na miejscu pierwotnego dworu, który powstał prawdopodobnie pod koniec XIII wieku. W następnym stuleciu został przekształcony w zamek z fosą. Za panowania Wilhelma II Pernsteina przebudowano go w stylu późnogotyckim i rozbudowano o skrzydło wschodnie. Jego syn Adalbert von Pernstein kontynuował przebudowę i przebudowę w stylu wczesnego renesansu.
W 1560 roku majątek został zakupiony przez króla , a Pardubice stały się majątkiem komnaty królewskiej. W latach 1574–1579 oraz pod koniec XVI wieku Ulrico Aostalli de Sala wprowadził zmiany w zamku, m.in. wprowadził dekorację sgraffito na fasadach pałacu i wybudował główną wieżę zamkową [...]"
Pierwsze wzmianki o obiekcie pochodzą z 1318. Zamek stoi na miejscu pierwotnego dworu, który powstał prawdopodobnie pod koniec XIII wieku. W następnym stuleciu został przekształcony w zamek z fosą. Za panowania Wilhelma II Pernsteina przebudowano go w stylu późnogotyckim i rozbudowano o skrzydło wschodnie. Jego syn Adalbert von Pernstein kontynuował przebudowę i przebudowę w stylu wczesnego renesansu.
W 1560 roku majątek został zakupiony przez króla , a Pardubice stały się majątkiem komnaty królewskiej. W latach 1574–1579 oraz pod koniec XVI wieku Ulrico Aostalli de Sala wprowadził zmiany w zamku, m.in. wprowadził dekorację sgraffito na fasadach pałacu i wybudował główną wieżę zamkową [...]"
"[...] Zamek w Pardubicach jest rzadkim przykładem płynnego przejścia od budynku zamkowego do kompleksu pałacowego. Fragmenty wcześniejszych malowideł ściennych z okresu wczesnego renesansu można zobaczyć w trzech salach rycerskich skrzydła południowego . Obraz w Sali Wojciecha przedstawiający starotestamentową legendę o Samsonie i Dalili pochodzi z 1532 roku. Jest to jedno z najstarszych znanych renesansowych malowideł ściennych w Czechach.
Po 1920 popadający w ruinę zamek odnowiono dzięki inicjatywom członków pardubickiego towarzystwa muzealnego. Obecnie w części sal działa Muzeum Wschodnioczeskie.
Najcenniejszymi elementami budowli są sale rycerskie, Sala Wojciecha, malowane stropy kasetonowe (jeden z pierwszych przejawów czeskiej sztuki renesansowej), malowidła naścienne, kamieniarskie zdobienia ościeży okiennych oraz sklepienia (gwiaździste i krzyżowe).
Od 2010 roku zamek wraz z fortyfikacjami znajduje się na liście narodowych zabytków kultury Republiki Czeskiej" (za: Wikipedia)
Po 1920 popadający w ruinę zamek odnowiono dzięki inicjatywom członków pardubickiego towarzystwa muzealnego. Obecnie w części sal działa Muzeum Wschodnioczeskie.
Najcenniejszymi elementami budowli są sale rycerskie, Sala Wojciecha, malowane stropy kasetonowe (jeden z pierwszych przejawów czeskiej sztuki renesansowej), malowidła naścienne, kamieniarskie zdobienia ościeży okiennych oraz sklepienia (gwiaździste i krzyżowe).
Od 2010 roku zamek wraz z fortyfikacjami znajduje się na liście narodowych zabytków kultury Republiki Czeskiej" (za: Wikipedia)
"Skarbem renesansu ukrytym na terenie Zamku Pardubickiego są oryginalne drewniane, kasetonowe stropy, które powstały w latach 1520–1530. Jeden z takich stropów znajduje się w Sali Kolumnowej.
W sali typu Mázhaus zachowane jest duże malowidło przedstawiające antytezę Starego i Nowego Testamentu. Podstawowe znaczenie alegorii wyjaśnia dobrze zachowany napis u góry obrazu: Prawo zostało dane przez Mojżesza, łaska i prawda przez Jezusa Chrystusa. Temat Prawa i Łaski był częstym tematem dogmatyki luterańskiej protestanckiej w pierwszej połowie XVI wieku. Obraz na zamku w Pardubicach powstał pod wpływem twórczości Lucasa Cranacha Starszego po 1530 roku i jest największym znanym obrazem o tej tematyce" (za: oficjalna strona zamku: www.vcm.cz/zamek/)
mapa/lokalizacja:
"Pardubice (niem. Pardubitz) – miasto statutarne w środkowej części Czech, w Kotlinie Pardubickiej, u zbiegu rzek Chrudimki i Łaby. Jest stolicą kraju pardubickiego oraz powiatu Pardubice. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1295[3]. O Pardubicach jako mieście po raz pierwszy wspomina się w 1340. Okres rozwoju miasta przypada na czasy, gdy właścicielem miasta był Wilhelm II z Pernštejnu oraz jego synowie (1491–1560). Potem, zaniedbane przez Habsburgów i zniszczone w czasie wojny trzydziestoletniej, straciło na znaczeniu. Do dawnej świetności Pardubice powróciły w XIX w., kiedy stały się węzłem kolejowym oraz wielkim ośrodkiem przemysłowym. Dominantą panoramy Pardubicach jest Zielona Brama, do której przylegają pozostałości fortyfikacji miejskich. W pobliżu znajduje się również renesansowy zamek, który - pieczołowicie odnowiony - jest obecnie siedzibą Muzeum Wschodnioczeskiego. W mieście znajduje się też wiele innych zabytkowych budowli, takich jak neorenesansowy ratusz, Willa Kamienna (Kamenná vila), Krematorium, Dom u Białego Konika (Dům U Bílého koníčka), Dom Wernera, Dom u Jonasza (Dům U Jonáše) i inne. Interesujące są również kościoły, takie jak Kościół Zwiastowania NMP, św. Jana Chrzciciela, kościół św. Bartłomieja i inne. Charakterystycznym elementem Rynku (Pernštýnské náměstí) jest kolumna maryjna z końca XVII w." (za: Wikipedia)
polecam również:
poza Dolnym Śląskiem i Sudetami - wpis urlopowy
***
*****
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic (... a także innych miejsc, które odwiedziłem, oraz spraw, które mnie zainteresowały)
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej w podpisach - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
publikowane zdjęcia mojego autorstwa NIE POWSTAJĄ w wyniku użycia narzędzi AI (sztucznej inteligencji), ujęć z dronów, obróbki graficznej polegającej na montażu, dodawaniu i wymazywaniu elementów. Fotografie mają charakter dokumentacji odwiedzonych miejsc i obiektów, w takiej formie, w jakiej je oglądałem.
licencja praw autorskich materiałów własnych na blogu zezwalająca na użycie na określonych warunkach
CC BY-NC-ND
autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz