Niezwykły zabytek funkcjonuje pod nazwą Piastowska Pieczęć - podziemia zamku książęcego na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu. To wystawa ukazująca relikty jednej z najstarszych budowli tego typu na Śląsku i w Polsce.
Pozostałości piastowskiego książęcego zamku to mało znana atrakcja Wrocławia. Jest to niezwykle cenne historycznie miejsce i nietuzinkowy zabytek materialny. W czasach świetności była to jedna z największych tego typu budowli mieszkalnych w Europie i jedna z najstarszych budowli z cegły na ziemiach polskich.
Relikty zamku znajdują się w podziemiach zespołu Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Warto też zajrzeć do >> kawiarenki św. Jadwigi.
"Zamek na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu (niem. Burg auf der Breslauer Dominsel). Z murowanego zamku z XII i XIII wieku, który powstał w miejscu istniejącego od X wieku grodu, zachowały się tylko mocno zniekształcony kościół św. Marcina oraz nieliczne fragmenty w obrębie innych budynków lub pod poziomem terenu. Dawny zamek zajmował obszar po obu stronach współcześnie istniejącej ulicy św. Marcina między Odrą, ulicą Świętokrzyską i budynkami ul. św. Marcina 10 i 12. Gród na zachodnim cyplu Ostrowa Tumskiego powstał w X wieku jako drugi gród wrocławski. W 1166 gród wrocławski został zajęty przez księcia Bolesława Wysokiego. Książę, który wiele lat spędził w zachodniej Europie, zdecydował się na budowę na terenie grodu kamiennej rezydencji (palatium) i nowej osiemnastobocznej kaplicy zamkowej [...]"
"[...] Gród, z którego książęta korzystali dotychczas tylko przejściowo, przekształcił się w stałą rezydencję książąt dzielnicowych. Najazd mongolski w 1241 nie spowodował na zamku na Ostrowie większych szkód, pod Legnicą zginął jednak książę Henryk II. Jego następca, Henryk III, otoczył zamek murami (o pracach wspomina wzmianka z 1257). Rozbudowa zabudowań zamkowych natomiast na jakiś czas ustała; podjął ją na nowo w bardzo szerokim zakresie i w stylu dojrzałego gotyku dopiero władający od 1270 Henryk IV Probus. Następcy Henryka IV nie rezydowali już na zamku na Ostrowie. W latach 1329–1335 teren został użyczony kapitule kolegiaty św. Krzyża na cele mieszkalne, a wkrótce podzielony zbiegającymi się na powstałym przed kościołem św. Marcina placyku płotami na siedem parceli [...]"
"[...] W 1382 Wacław IV rozważał rozbudowę zamku, wkrótce jednak tego zaniechał. W 1439 kapituła uzyskała teren na własność i zarządzała nim do sekularyzacji w 1810. Zbudowane w końcu XII wieku palatium miało formę romańskiego donżonu o wymiarach około 15 × 17 m, wzmiankowane w latach 1265 i 1266. Pozostałości zamku uległy zniszczeniu podczas II wojny światowej. Oprócz kaplicy zamkowej pozostały jedynie pozostałości murów wspaniałego niegdyś gotyckiego zespołu zamkowego" (za: Wikipedia)
oficjalna strona - zasadzy zwiedzani:
mapa/lokalizacja:
wiecej o zamku:
polecam również na blogu:
******
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic (... a także innych miejsc, które odwiedziłem, oraz spraw, które mnie zainteresowały)
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej w podpisach - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
publikowane zdjęcia mojego autorstwa nie powstają w wyniku użycia narzędzi AI (sztucznej inteligencji), ujęć z dronów, obróbki graficznej polegającej na montażu, dodawaniu i wymazywaniu elementów. Fotografie mają charakter dokumentacji odwiedzonych miejsc i obiektów, w takiej formie, w jakiej je oglądałem.
licencja praw autorskich materiałów własnych na blogu zezwalająca na użycie na określonych warunkach
CC BY-NC-ND
autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz