Fantastyczna Sala Morska ze sztukateriami czy Sala Balowa z malowanym plafonem to niektóre z wspaniałych zakątków tej królewskiej rezydencji.
Zamek znajduje się niedaleko Leszna, to tylko "krok" od granicy Dolnego Śląska i Wielkopolski. Artyści związani z Dolnym Śląskiem byli współtwórcami tego wspaniałego zamku.
"Zamek w Rydzynie. Zabytkowy zamek w Rydzynie zarządzany przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich jako hotel i centrum konferencyjne. Obiekt znajduje się przy placu Zamkowym 1. Z powierzchnią 42,5 tys. m² jest największym zamkiem w Wielkopolsce. Pierwotny gotycki zamek Rydzyńskich z lat 1403-22 został zbudowany przez Jana z Czerniny herbu Wierzbna na sztucznej wyspie i przetrwał niecałe dwa stulecia, aż do najazdu Szwedów. W latach 1685–1695, częściowo na jego murach, wzniesiono barokową rezydencję Leszczyńskich herbu Wieniawa według projektu królewskiego architekta Józefa Szymona Bellottiego lub Pompeo Ferrariego. Już wówczas zamek uzyskał formę czterokondygnacyjnego, czteroskrzydłowego założenia z wewnętrznym dziedzińcem i czterema basztami na narożach [...]"
"[...] Dekorację wnętrz zrealizował Michelangelo Palloni. W zamkowym teatrze w 1687 odbyła się polska premiera komedii Moliera Mieszczanin szlachcicem. Z inicjatywy Stanisława Leszczyńskiego dokonana została przebudowa zamku według projektu Pompeo Ferrariego, specjalnie sprowadzonego przez Leszczyńskich z Rzymu. Na wzór projektów Berniniego (Palazzo Barberini, przebudowa Luwru) przebudował on zachodnie skrzydło zamku, tworząc wyrazistą oś z rynkiem miasta. Wówczas powstała dwupiętrowa sala balowa. W 1707 zamek płonął. Stanisław Leszczyński po nieudanej reelekcji sprzedał w 1736 lub 1738 Rydzynę Aleksandrowi Sułkowskiemu, stronnikowi Augusta III. Kolejna przebudowa, dokonana już dla Sułkowskich, miała miejsce w latach 1742–1745. Śląski architekt Karol Marcin Frantz, początkowo realizując koncepcje Pompeo Ferrariego, zmienił wystrój elewacji na rokokowy, założył nowe dachy i hełmy na basztach. Frantz przebudował także salę balową, w której znalazł się plafon śląskiego malarza Georga Wilhelma Neunhertza z 1745 przedstawiający apoteozę zaślubin Aleksandra Józefa Sułkowskiego z Aleksandrą Przebendowską (bogowie olimpijscy składający hołd połączonym herbom Sułkowskich i Przebendowskich) [....]"
"[...] W dalszych latach Frantz realizował już własne pomysły, m.in. ok. 1750 stworzył dodatkową oś od strony północnej poprzez wzniesienie okazałych budynków stajni, wozowni i oficyn. W samym zamku, w skrzydle północnym, dodał środkowy ryzalit, stanowiący wejście do głównej klatki schodowej oraz wybudował kamienny most łączący wejście z owalnym placem przed budynkami gospodarczymi. Architektem ostatniej większej przebudowy z lat 1783–1796 był Ignacy Graff wraz z Dominikiem Merlinim. Przebudowano wtedy salę balową, a także oficyny i budynki gospodarcze. W 1945, bezpośrednio po wkroczeniu żołnierzy Armii Czerwonej, zamek został przez nich ograbiony i spalony do gołych murów. Odbudowa do stanu surowego dokonana została w latach 1950-1965. Później zamek został przekazany Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Nowy właściciel przeprowadził w latach 1972–1977 rekonstrukcję konserwatorską niektórych wnętrz." (za: Wikipedia)
strona oficjalna:
polecam również inne posty oznaczone tagiem:
galeria urlopowa - poza Dolnym Śląskiem i Sudetami
******
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic (... a także innych miejsc, które odwiedziłem, oraz spraw, które mnie zainteresowały)
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej w podpisach - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
publikowane zdjęcia mojego autorstwa NIE POWSTAJĄ w wyniku użycia narzędzi AI (sztucznej inteligencji), ujęć z dronów, obróbki graficznej polegającej na montażu, dodawaniu i wymazywaniu elementów. Fotografie mają charakter dokumentacji odwiedzonych miejsc i obiektów, w takiej formie, w jakiej je oglądałem.
licencja praw autorskich materiałów własnych na blogu zezwalająca na użycie na określonych warunkach
CC BY-NC-ND
autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz