Podupadły sudecki kurort, który na nowo przeżywa swoją zasłużoną sławę, zachwycać i przyciągać może wielbicieli historii, przyrody i kultury! To wyjątkowa perła Dolnego Śląska! Specyficzny mikroklimat tego miejsca pozwala cieszyć się pełnią rozkwitu barwnych rododendronów w połowie czerwca!
Do Sokołowska uwielbiam wracać, jak w mało które miejsce. Uwielbiam Góry Suche, o każdej porze roku i fascynują mnie dzieje malowniczej wsi, która w XIX wieku stała się areną pionierskiej walki o życie chorych na gruźlicę. Świeżo po lekturze „Empuzjonu” Olgi Tokarczuk – powieści dolnośląskiej Noblistki, której akcja rozgrywa się na początku XX wieku w dawnym Sokołowsku - postanowiłem ponownie odwiedzić fantastyczną górską miejscowość.
Tym razem nie wspinałem się na trudne, ale przepiękne szczyty. Spacerowałem po historycznych obiektach (wkrótce relacja) i bujnie kwitnących dawnych parkach! Oto przyrodnicza część mojej sokołowskiej czerwcówki. Śladem rododendronów! Piękne azalie i różaneczniki przy dawnych sanatoriach i ich parkach zdrojowych oraz przy urokliwej, zabytkowej cerkwi.
"Sokołowsko (niem. Görbersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Mieroszów, w Górach Suchych w Sudetach Środkowych. W 1855 r. we wsi zostało uruchomione pierwsze na świecie specjalistyczne sanatorium dla gruźlików, w którym zastosowano nowatorską metodę leczenia klimatyczno-dietetycznego. Na jego wzór został stworzony ośrodek leczenia gruźlicy w Davos. W późniejszym czasie Görbersdorf zyskał miano „śląskiego Davos”, chociaż to Davos powinno nazywać się „szwajcarskim Görbersdorfem (Sokołowskiem)”. Bliskim współpracownikiem Brehmera stał się Alfred Sokołowski" (wikipedia)
Miejscowość na mapie:
(do Sokołowska można dostać się busami i autobusami miejskimi z Wałbrzycha, jeżdżącymi na trasie do Mieroszowa)
Polecam również:
polecam także posty oznaczone tagami:
a także wpis:
niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic
****
Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa.
CC BY-NC-ND
Autorem bloga jest dziennikarz, przewodnik, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku.
****
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz