Czas podsumować przedostatni już miesiąc w 2020 roku. Wspaniałe miejsca, ciekawe historie... Tak było!
Wrocław bez dwóch zdań od wieków jest miastem znaczącym na muzycznej mapie Europy. Tutejsze zespoły i soliści wykonywali muzykę najważniejszych mistrzów, na krok nie odstępując wiodącym ośrodkom w wielu stolicach – prawdziwym artystycznym metropoliom. Co więcej – Wrocław często był wręcz pionierem. Nie bez powodu zjeżdżali do niego najwybitniejsi kompozytorzy, dziś klasycy sal filharmonicznych: od Webera i Chopina po Straussa.
Jesień, choć kapryśna, przyniosła miłośnikom gór i natury wiele radości i wzruszeń! Spektakularne cuda Flory i zjawisk pogodowych gwarantowały wędrowcom w Sudetach niezapomniane przeżycia. Oprócz tak charakterystycznych dla jesieni złotych i czerwonych liści, październikowa i listopadowa aura sypała obficie dodatkowymi atrakcjami. Nie brakowało efektownych inwersji, malowniczych zachodów słońca czy tajemniczych mgieł, które powijały krajobrazy.
Historia uczelni, na której kształcili się: Leibniz, Goethe, Wagner, Nietzsche czy... Angela Merkel, związana jest z wieloma Dolnoślązakami, którzy odcisnęli znaczący ślad w dziejach jednego z najstarszych uniwersytetów Niemiec i Europy.
Ta niezwykła roślina kwitnie właśnie wtedy, gdy kwiatów szczególnie nam brakuje – od grudnia do marca. Stąd jej ludowe nazwy: śnieżna róża, bożonarodzeniowa róża. To ciemiernik – urokliwy kwiat z rodziny jaskrowatych. Prawdopodobnie zainspirował powstanie XVI-wiecznej kolędy, która do dziś wykonywana jest w opracowaniu Michaela Praetoriusa z 1609 roku. Kompozytor przełomy renesansu i baroku był synem Dolnoślązaka z Bolesławca. Kompozycja popularna była w krainie jego przodków. W XIX wieku, w okresie kwitnienia ciemiernika – w Adwencie – chętnie wykonywała ją zasłużona Akademia Śpiewacza we Wrocławiu.
Kwiat, który zdobi górskie polany i od wieków również śląskie ogrody. Służy za lek. Jego urok znalazł odbicie w popularne kolędzie.
.jpg)
To niesamowite uczucie, kiedy u stóp ma się morze chmur! Tak działa inwersja – zjawisko dające w górach bajeczne efekty krajobrazowe. Podczas jesiennej wypraw w Karkonosze mogłem podziwiać ten wspaniały cud natury.
Wałbrzych słynął z czarnego złota czyli węgla. Od wielu lat wydobycie podziemnych skarbów to już pieśń przeszłość. Jednak wciąż nad miastem pięknie wznoszą się szczyty Gór Czarnych. Jesienią przybierają one złotą barwę! Czarnego złota - w górskim, krajobrazowym wydaniu - w Wałbrzychu więc wciąż nie brakuje. W dodatku czeka na Was na powierzchni!
Mazurek Dąbrowskiego to oficjalny, chroniony prawem Hymn Polski. Jest to pieśń, której poetyckie i muzyczne korzenie sięgają burzliwych czasów końca XVIII wieku, kiedy kraj utracił niepodległość. Nie dziwi zatem, że utwór zawiera mnóstwo odniesień do bohaterskiej historii i wielu postaci związanych w większym lub mniejszym stopniu z losami Polski.
Barokowe dzieło wspomnianych autorów: niezwykłego poety i wybitnego muzyka - opiera się na sile liryki, która liczy już sobie ponad 2 tysiące lat! To Pieśń nad Pieśniami – wyjątkowa księga Starego Testamentu. Wyjątkowa, bo pełna finezji i wręcz erotyki. To miłosny duet – interpretowany na wiele sposobów.
Trzecia z sześciu pieśni stała się platformą artystycznej współpracy kongenialnych umysłów epoki zmysłowej duchowości. Mistrzowie ci są również współautorami dzieła znacznie większego od lirycznej miniatury. Oprócz omawianego madrygału duet Opitz – Schütz jest też odpowiedzialny za napisanie pierwszej niemieckiej opery!
W 1540 roku w Bolonii dokonało się przełomowe zdarzenie. Studenci medycyny uczestniczyli w pierwszej publicznej, naukowej sekcji zwłok. Świadkiem tego epokowego procesu był naukowiec z Legnicy! W latach 50. ubiegłego wieku jego notatki z pamiętnych wykładów ujrzały po wiekach zapomnienia światło dzienne. Dzięki pracy badacza z Królewskiej Biblioteki w Sztokholmie nazwisko Baldasara Heselera, zawiązanego z Legnicą, Wrocławiem i Złotoryją, pojawiło się w podręcznikach na całym świecie.
Warto przypomnieć o dolnośląskim wątku związanym z niezwykłym wydarzeniem, które zmieniło bieg historii i znacząco wpłynęło na rozwój medycyny oraz edukacji.
Niemal od samego początku blog jest związany z Facebookiem. Na moim fanpage magazynuję zdjęcia i promuję wpisy. Z dnia na dzień postów przybywa. I tych na blogu, i na fanpage. Na początku listopada 2020 roku na społecznościowej stronie było już 1400 różnorakich galerii.
To fotorelacje z moich wizyt w ciekawych i pięknych miejscach na mapie Dolnego Śląska i nie tylko (są również z Małopolski, Pomorza, ale i z Czech, Niemiec czy Francji). Są to zdjęcia z gór, parków, rezerwatów, zamków, kościołów, muzeów, miast i wsi.
Zachęcam do polubienia fanpage Welthellsicht i dodania strony do obserwowanych (zmiana sposobu obserwowania w zakładce na FB: wyświetl najpierw). Mam nadzieję, że moje archiwalne i kolejne nowe wpisy oraz kolekcje zdjęć przypadną Wam do gusty i zachęcą do własnych wypraw i poszukiwań.
Dziękuję za wspólne wirtualne podróże! Do zobaczenia!
=> link do galerii TUTAJ
Malwida von Meysenbug i Bertha von Suttner zapisały się w historii jako damy niezwykle ambitne i wojujące o prawa człowieka. Były aktywistkami i feministkami. Walczyły o wyzwolenie nie tylko kobiet, ale i pokój na świecie. Wspierał je w tym przyjaciel - Rudolf Hoyos, poeta, kolekcjoner - właściciel tajemniczego zamku w Świnach pod Bolkowem i położonego niedaleko pałacu w Jastrowcu. Tam zresztą zmarł, o czym Bertha von Suttner wspomniała w pamiętniku. Malwida von Meysenbug napisała mi piękny nekrolog.
O tym, że wspomniane panie są ważne dla kultury i historii świadczyć może fakt, że Malwida von Meysenbug była pierwszą kobietą nominowaną do literackiej nagrody Nobla, a Bertha von Suttner jako pierwsza kobieta otrzymała pokojową nagrodę Nobla i była drugą - po Marii Skłodowskiej – laureatką Nobla ogólnie. Obie panie były pierwszymi przedstawicielkami płci pięknej, które nominowano do prestiżowej nagrody już w pierwszym roku jej przyznawania!
Najlepsza Dziesiątka Miesiąca (notowanie 21.)
Wyjątkowy czas kontemplacji nad życiem i śmiercią – początek listopada. Melancholia. Z drzew opadają liście, wieszcząc nieuchronny koniec sezonowej wegetacji, koniec roku... Czy jest bardziej refleksyjna pora na egzystencjalne rozmyślania i zadumę?
Kilka zdjęć na tę okazję i muzyka wprowadzająca w ten podniosły klimat. Wszystko z dolnośląskim kontekstem.
