Zamek Książęcy w Oleśnicy - niczym szkatułka pełna artystycznych niespodzianek! (GALERIA)

Wiekowa rezydencja zaskakuje fantastyczną bryłą, kunsztownymi zdobieniami (sgraffito, sztukaterie!, malowidła), klimatycznym dziedzińcem i widokami z wieży! 

To mniej znany dolnośląski zamek - a zasługuje na uwagę! 

Zapraszam do galerii. Pokażę zamek z zewnątrz - z detalami, a także fantastyczne wnętrza z zachowanymi dekoracjami o treści mitologicznej, kominkami, malowidłami, intarsjami, trofeami (słoń!), stolarką - wzbogacone aranżacją w postaci stylowych mebli i sztuki użytkowej. 

Zaskoczyć może m.in. łazienka z wanną ukrytą w szafie! 

"Oleśnica (niem. Oels, cz. Olešnice) – miasto w Polsce w województwie dolnośląskim, w aglomeracji wrocławskiej, siedziba powiatu oleśnickiego. Pod względem geograficznym Oleśnica leży na Nizinie Śląskiej na wysokości 152 m n.p.m., na Dolnym Śląsku. Prawa miejskie uzyskała 22 lutego 1255 roku. Już pod koniec XIII wieku działała tu mennica. Oleśnica korzystała ze swego położenia na szlaku z Wrocławia do Wielkopolski. Miała znaczące związki z Krakowem. W Oleśnicy znajdowała się ważna drukarnia, a także znane gimnazjum" (wikipedia) 

"Zamek Książęcy w Oleśnicy (pol. inne nazwy Zamek Książąt Oleśnickich, Zamek w Oleśnicy, niem. dawniej Kronprinzliches Schloss lub Piastenschloss zu Oels) – renesansowa budowla w Oleśnicy, wzniesiona w miejscu gotyckiej warowni z XIII wieku. Siedziba książąt oleśnickich do XIX wieku. Gród obronny Piastów Oleśnickich wzmiankowany był przed rokiem 1238. Pierwszy zapis o zamku pochodzi z 1292. Kolejne rozbudowy i przebudowy uczyniły z niego renesansową rezydencję o nowoczesnej jak na owe czasy fortyfikacji. Najstarszą zachowaną częścią dawnej gotyckiej budowli jest wieża z końca XIII wieku, przebudowana i ozdobiona elementami sgraffitowymi oraz zwieńczona hełmem w późniejszych latach. Widoczna w górnej kondygnacji galeria z kamienną balustradą świadczy o wcześniejszym, gotyckim etapie budowy zamku [...]" 

"[...] Równolegle z wieżą budowano dolną część obecnego zachodniego skrzydła zamku, gdzie wówczas był dom mieszkalny. Rozbudowa rezydencji rozpoczęła się w latach 1542-1561, a prace wykończeniowe trwały jeszcze w 1616. Budowę zainicjował prawdopodobnie Konrad I oleśnicki, ale okres świetności zamku przypada na potomków czeskiego króla Jerzego z Podiebradów, którzy objęli w posiadanie księstwo oleśnickie po wygaśnięciu miejscowej linii Piastów. Pierwszym z właścicieli był Henryk I Starszy z Podiebradów, a po jego śmierci jego synowie: Albrecht, Jerzy I i Karol I. Syn ostatniego – Jan z Podiebradów, rozpoczął wielką przebudowę zamku. W pierwszym etapie (od 1542) rozbudował skrzydło zachodnie i wieżę.  Bratanek Jana – Karol II, nadał zamkowi dzisiejszą bryłę. Zbudował od fundamentów skrzydło wschodnie oraz renesansowe, wsparte na kroksztynach krużganki, które nadają dziedzińcowi reprezentacyjny charakter (lata 1589-1600) [...]" 

"[...] Następnie skrzydło południowe (do 1608), które w przeciwieństwie do wschodniego, powstało po wewnętrznej stronie murów dawnego zamku. W prace projektowe zaangażowani byli śląscy architekci Bernard Niuron i Kasper Cuneo, który był prawdopodobnie autorem barbakanu i jego rzeźbionej bramy. W 1616 r. połączono zamek z kościołem galerią i zakończono budowę klatek schodowych. Cały zespół pałacowy ozdobiono dekoracjami sgraffitowymi oraz renesansowymi portalami i stropami. Po wygaśnięciu linii Podiebradów księstwo oleśnickie przejęli Wirtembergowie i byli właścicielami zamku do 1792, a następnie Welfowie do 1884 (ostatni z Welfów – Wilhelm, nie mieszkał w zamku). Podupadłe budowle stały się pod koniec XIX wieku lennem pruskim. Nowi właściciele – Hohenzollernowie, przeprowadzili gruntowną renowację zamku, który był do 1945 r. letnią rezydencją rodziny [...]" 

"Po II wojnie światowej w ocalałych budynkach przetrzymywano węgierskich i włoskich jeńców wojennych. Później miał tam siedzibę oddział radzieckiego Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, a następnie Technikum Budowlane i Centralna Szkoła Instruktorów Zuchowych ZHP. W latach 70. XX wieku zamek przeszedł kolejną renowację i umieszczono w nim filię Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu. Na początku lat 90. zamek opustoszał, a w 1993 r. rozpoczął w nim działalność Ochotniczy Hufiec Pracy" (za: wikipedia) 

W zamku szczególnie ciekawe są zachowane oryginalne elementy wystroju i wyposażenia. Warto zwrócić uwagę na sztukaterie ukazujące mity związane z Herkulesem, Dafne, Marsjaszem, Zeusem i Herą, Wenus i innymi. Zobaczyć można również portrety cesarzy rzymskich i władców antycznych z Juliuszem Cezarem i Aleksandrem Wielkim na czele, a także sceny rodzajowe (polowanie) i symboliczne. Ozdobą wnętrz są kominki z dekoracjami (maszkarony itp). Wspaniale prezentują się wykusze, niektóre ozdobione (m.in. intarsją w drewnianej boazerii). Zaskakuje nietypowa sekretna łazienka w szafie! Z oryginalnego wyposażenia pozostało  niewiele, ale imponująco prezentuje się trofeum myśliwskie - głowa słonia! 

więcej na temat zamku:

http://zamek-olesnica.pl/about/

https://szlakzamkowipalacow.eu/project/zamek-ksiazecy-w-olesnicy/

https://www.olesnica.pl/turystyka/zamek-ksiazecy

mapa/lokalizacja:

https://maps.app.goo.gl/nLRYpYbbAwUfF1C78

(miasto znajduje się na trasie pociągów m.in. Wrocław - Milicz, Wrocław - Jelcz-Laskowice)

Dla zwiedzających udostępnianym jest system elektronicznego przewodnika na zestawie słuchawkowym. W ramach zwiedzania dostępne są liczne sale a także dziedziniec i >> wieża widokowa. W zamku, w recepcji, znajduje się kawiarnia. 

polecam również:

#OLEŚNICA 

#zamek 

a w okolicy:

#Wrocław 

******

niezależny, autorski i niekomercyjny projekt dotyczący historii i uroków Dolnego Śląska, Sudetów i okolic 

Materiały fotograficzne i tekstowe (jeżeli nie zaznaczono inaczej - np. wolne media, cytat, wskazanie innego autora) należą do autora bloga! Zabraniam powielać i kopiować chronionych treści bez oznaczenia autorstwa. 

CC BY-NC-ND

Autorem bloga jest Robert - muzealnik, dziennikarz, przewodnik, animator, teatrolog, regionalista-amator, bloger od 2011 roku